Spokojnie, nasze ciocie nie pozwolą, by którekolwiek dziecko było głodne – to też jest w naszym interesie, bo dziecko głodne to dziecko złe. Jeśli maluch sobie nie radzi jeszcze sam, na pewno uzyska pomocną dłoń. Chwilkę czasem trzeba zaczekać zaczekać, i nie zawsze błyskawicznie każda łyżka trafi prosto do buzi, ale zwykle maluchy szybko uczą się, że w tym tak zwanym międzyczasie mogą próbować jeść samemu – jeśli nie łyżką czy widelcem, to rączkami. Nikt nie zostaje głodny.

Moje dziecko nie umie jeść sztućcami.

No to co? To nie ma to większego znaczenia. Jeśli daje sobie radę rączkami, to w czym problem? Z czasem trening czyni mistrza, a będzie mieć wiele okazji do trenowania i naśladowania rówieśników prezentujących wszelkie możliwe techniki posługiwania się sztućcami i rękami. Poradzi sobie.

To bardzo ważna sprawa do omówienia między rodzicami, a żłobkiem. Zakładamy, że zdrowe dziecko nie da się zagłodzić i jest w stanie zadbać o siebie, jedząc tyle, ile potrzebuje. Czasem rodzice dziecka uważają, że ich dziecko „nic nie je”, albo je za mało i dlatego muszą stawać na głowie, żeby je do tego zachęcać. Polecamy książkę Carlosa Gonzalesa „Moje dziecko nie chce jeść”. My w żłobku nie zmuszamy nikogo do jedzenia, nie szantażujemy emocjonalnie (dostaniesz zabawkę, jak zjesz mięsko i ziemniaczki), nic na na siłę, nie pokazujemy tego, że ktoś zjadł mało/dużo czy wcale. Zawsze zachęcamy, żeby dziecko chociaż spróbowało choć jeden kęs, jedną łyżkę. A jeśli mu nie będzie smakowało, to OK, nie musi jeść. Po śniadaniu jest obiad, zupa drugie danie, podwieczorek. Jedzenia jest bardzo dużo.

A jak jedzą maluch – to widać na zdjęciach